Choroba Parkinsona powoduje problemy z poruszaniem i myśleniem. Ruchy mimowolne, sztywność mięśni oraz stany lękowe – to tylko kilka z możliwych opcji. Symptomy mogą różnić się w zależności od wieku oraz przebiegu choroby. Osoba chora na Parkinsona może mieć również trudności z podjęciem decyzji, zaparcia, czy też problemy ze snem. Bardzo często chory nie może poradzić sobie w pojedynkę. Nawet najprostsza czynność jest dla niego ogromną przeszkodą. Wtedy przyda się pomoc drugiej osoby.
Bliski, lekarz czy sąsiad – w tym przypadku każda pomoc się liczy. Warto wtedy przekonać chorego do ćwiczeń. Nie ma żadnych przeciwwskazań, by osoba chora na Parkinsona uczestniczyła w ćwiczeniach. Przeciwnie, badania pokazują, że regularne ćwiczenia potrafią spowolnić postępowanie choroby. Efekty regularnego wysiłku fizycznego potrafią zdziałać cuda. Poprawia się wtedy ogólne funkcjonowanie ciała, siła oraz ogólne samopoczucie. Jakie ćwiczenia pomogą? Na to pytanie bardzo trudno odpowiedzieć. Tak samo jak symptomy mogą się diametralnie różnić, tak wysiłek fizyczny powinien być dopasowany do danej osoby. Terapia „szyta na miarę” powinna być przede wszystkim skonsultowana z fizjoterapeutą. On pomoże choremu w wyborze ćwiczeń, jak i bezpiecznie przeprowadzi dany plan leczenia. Fizjoterapia jest niezastąpiona w chorobie Parkinsona. Specjalista pomoże w rozwijaniu zindywidualizowanej terapii i wskaże najlepszą formę aktywności.
Sporty i formy ćwiczeń, które złagodzą objawy choroby Parkinsona
Badania pokazują, że niektóre formy wysiłku fizycznego potrafią zredukować symptomy choroby Parkinsona, a nawet radykalnie ją spowolnić.
Karate
Ćwiczenie „katas”, czyli zestawu sekwencji ruchów karate pozytywnie wpływa na poczucie równowagi, możliwości poznawcze, jak i ogólne samopoczucie. Do tego warto włączyć różne techniki walki karate. Różnorodny zestaw ćwiczeń tylko wzmocni efekt.
Boks
Ruch górnej części ciała jak: uderzanie, celowanie, ochrona, to najlepszy sposób na przywrócenie siły i wytrzymałości. Boks poprawia też pozycję ciała oraz koordynacje. Ruch dolnej części ciała jak: przenoszenie ciężaru z jednej stopy na drugą czy popychanie, pomagają zaś przywrócić wytrzymałość i poczucie równowagi. Boks jest czynnością fizyczną, która angażuje każdy mięsień.
Tai Chi
Wolny, świadomy ruch w Tai Chi poprawia koordynację, pozycję ciała oraz poczucie równowagi. Gimnastyka tego typu działa również wyciszająco na chorego. Tai Chi możemy uznać za pewien rodzaj medytacji, który uspokaja ciało, jak i ducha. Relaks połączony z delikatnym wysiłkiem fizycznym spodoba się każdemu.
Taniec
Ciągła zmiana ruchów w tańcu poprawia koordynację, elastyczność, pozycję ciała oraz samopoczucie psychiczne. Nawet zwykłe słuchanie muzyki pomaga ludziom poruszać się sprawniej. Muzyka stymuluje sygnały mózgowe do mięśni. Co oczywiście skutkuje lepszym poruszaniem się. Właściwie każdy rodzaj tańca jest korzystny. Nie ma różnicy czy chory lubi taniec nowoczesny, latynoamerykański – każdy ruch (najlepiej do muzyki) redukuje symptomy choroby.
Podnoszenie ciężarów
Na chorobę Parkinsona najczęściej chorują starsi, więc podnoszenie ciężarów może wydawać się dosyć niespotykane. Jednak gimnastyka z ciężarami, jak i różnego typu „treningi oporowe” poprawiają siłę, wytrzymałość, równowagę ciała oraz samopoczucie psychiczne. Podnoszenie hantli redukuje również zmęczenie. Nasze ciało już po jakimś czasie potrafi więcej, co objawia się zwiększoną wytrzymałością.
Jazda na rowerze
Nawet krótka jazda rowerem redukuje drżenie ciała, poprawia chód i pomaga w kontroli ciała. Inne korzyści jazdy na rowerze, to również zwiększona siła, wytrzymałość i ogólne samopoczucie. Przejażdżka może być też relaksującym doświadczeniem. Szczególnie w otoczeniu zieleni.
Najważniejsza jest systematyczność
Regularna gimnastyka przynosi oszałamiające efekty. Nawet jeśli różnice odczujemy już po pierwszym treningu, to nie zapominajmy, że najważniejsza jest systematyczność. Długotrwałe efekty potrafią zaskoczyć nawet największego sceptyka. Wymienione powyżej sześć aktywności fizycznych ma potwierdzone działanie. Pamiętajmy jednak o konsultacji z lekarzem. Fizjoterapeuta pomoże dopasować choremu aktywność. Gimnastyka powinna być przede wszystkim przyjemnością dla pacjenta. We wczesnym stadium choroby Parkinsona właściwie każda czynność fizyczna jest zalecana. Nawet powolny spacer może pozytywnie wpłynąć na zdrowie chorego. Jeśli chce on spróbować boksu, karate albo tańca – tym lepiej, ponieważ czym więcej świadomego ruchu, tym lepsze efekty przynosi kuracja.
Gimnastyka w chorobie Parkinsona powinna być skonsultowana z lekarzem oraz dopasowana do osobistych preferencji chorego, jak i rozwoju choroby. Fizjoterapia musi być zaplanowana oraz przemyślana. Wtedy na pewno pomoże.
Podobne wpisy: