Wśród fizjoterapeutów panuje powiedzenie, że buty są trumną dla stóp. Dlaczego?
Ludzka stopa składa się z 26 kości połączonych ruchomymi stawami. Mechanizm wzmocniony jest licznymi tkankami miękkimi, takimi jak m.in. więzadła i mięśnie.
Cała skomplikowana konstrukcja służy dopasowywaniu się do nierówności podłoża, oraz zamortyzowaniu sił powstających w trakcie obciążenia stopy, zapewniając płynność i elastyczność kroku. Ta funkcja wyłączona jest prawie całkowicie jeżeli włożymy stopę do zabudowanego ze wszystkich stron buta. Mięśnie nie muszą już tak ciężko pracować i ulegają atrofii (zanikowi), a stawy z czasem tracą swoją ruchomość.
Mieszkańcy miast nie dość, że większość dnia spędzają w butach to zwykle chodzą po równych i twardych nawierzchniach. Sklepienia podeszwowe (łuk podłużny przyśrodkowy, podłużny boczny i łuk poprzeczny) mają niewielkie szanse na podejmowanie prób adaptacji, czego konsekwencją może być płaskostopie. Część antropologów uważa nawet, że pewnego dnia ludzie będą chodzić na stopach zredukowanych do zwykłych kikutów.
Stopy są bardzo ważną częścią naszego układu ruchu, ponieważ jako jedyne mają bezpośredni kontakt ze światem zewnętrznym. Wszelkie zmiany w kierunku spłaszczenia lub zwiększenia wysklepienia stopy zaburzają stopień wspierania ciała na podłożu i znaczącą obniżają jakość chodu, biegu, skoków, a nawet zwykłego utrzymywania wyprostowanej pozycji ciała.
Dlatego też warto o stopy należycie zadbać! Najprostszym sposobem będzie zwiększanie czasu kiedy chodzimy na bosaka i to najlepiej po nierównym podłożu. Taki chwilowy powrót do warunków „prymitywnych” jest niezwykle korzystny dla stóp, ponieważ ożywia on ich potencjał przystosowawczy: adaptację do wypukłości terenu i pochyłości z utrzymaniem ciała w pionie.
Przedstawiam również przykładowe ćwiczenie na płaskostopie podłużne:
W bardziej skomplikowanych przypadkach pomocna może się okazać wizyta u wykwalifikowanego fizjoterapeuty, który za pomocą terapii manualnej skoryguje opuszczone lub bolesne łuki, oraz przeanalizuje całą sylwetkę w celu wykrycia ewentualnej nierównowagi posturalnej.